Alleen | Oorlog | Bevrijd | PDF
Het deel ‘Alleen’ wordt geopend met het Jiddische klaaglied ‘Es Brent’. Dit door Moderchaj Gebirtig in 1937, in het ghetto van Przytyk gecomponeerde klaaglied gaat over een stad in brand en verwijst ondermeer naar de synagogen en winkels die tijdens de Reichskristallnacht in brand zijn gestoken. Overigens zou dit lied ook kunnen verwijzen naar de grote brand van Rotterdam, na het Nazi-bombardement in mei 1940. Tijdens dit klaaglied dwarrelen honderden herfstbladeren naar beneden.
Na dit lied komt een soliste, een danseres in herenkleding, het podium op. Zij ziet er uit als een notabele en lijkt weggelopen te zijn uit het schilderij ‘Steunpilaren van de maatschappij’ van George Grosz, dat gebaseerd is op het gelijknamige theaterstuk ‘Samfundets Stotter’ uit 1867 van de Noor Henrik Ibsen. De danseres danst klassiek en vertelt (danst), zonder muziek, het publiek de melodie, motief, harmonie, metrum en ritme met haar 6-ledige beweging. Met als gevolg dat het publiek zijn of haar eigen Muzik-erlebnis kan ervaren bij het zien van de dans, zodat de dans weer op zichzelf kan staan en weer Hoge Kunst (Art Suprême) wordt.
De danseres danst op een podium vol met herfstbladeren en in tegenstelling tot veel klassieke balletten loopt zij alleen ‘diagonalen’ met als resultaat dat zij stap-voor-stap een hakenkruis uitloopt, symbool voor het opkomend nationaal socialisme. Wanneer zij dit realiseert springt zij geschrokken vanuit het bladerveld op een schoon deel van het podium waar zij uiteindelijk voor een enorme grote spiegel komt te dansen.
In deze spiegel vindt zij een Gegner, een tegenstander. Instinctief valt zij haar tegenstander (spiegelbeeld) aan, die daarop tegelijkertijd in de tegenaanval gaat. Zij is haar eigen spiegelbeeld maar ook dat van haar zus, haar broer, vader, land- en buurlandgenoot en uiteindelijk ook Hitler die schizofreen was.
Na een periode van aanhoudende strijd, escaleert het gevecht als de danseres op het podium een legerhelm vindt. Zij zet de helm bijna op, maar bedenkt zich op het laatste moment en gooit de helm in de spiegel. De Reichskristallnacht in de nacht van 9 op 10 November 1938 is een feit.