Het deel ‘Bevrijd’ wordt geopend met negen dansers die een mix van Modern en Ethnic ballet dansen. De dansers dansen op Worldmusic met op de achtergrond kleurenfilms over bevrijdingen tussen 1945 en nu.
De films en de muziek worden door een DJ op het podium gemixt en trekken in een flits, vergelijkbaar met een doodservaring, aan ons voorbij; capitulatie Hotel de Wereld, bevrijding Amsterdam, onafhankelijkheid 39 Afrikaanse landen (1949-1979), val Berlijnse muur (1989), vrijlating Mandela en afschaffing apartheid (1990-1991), vredesakkoord Camp David (1993), dansende Irakezen op standbeeld Saddam Hoessein (2003), stille revolutie in Georgie (2003), etc.
Op de betekenissen/woorden van ondermeer het lied ‘Zingvecht-huil-bid-lach-werk-en-bewonder’ van Ramses Shaffy zal er gedanst, gezongen, gevochten, gehuild, gebeden, gelachen, gewerkt en bewonderd worden. Zo zal na de feestelijkheden rondom de bevrijding onder andere gevochten worden tussen de klassiek dansende soliste Muur uit deel ‘Alleen’ en de acht modern dansende dansers uit deel ‘Oorlog’, waarop de soliste als landsverrader, NSB, nazi wordt uitgestoten door de groep.
Hierna bouwen de overigen acht dansers, van de ruines uit deel ‘Oorlog’, een scheidsmuur tussen hen en de soliste op. Deze muur staat behalve voor wederopbouw ook voor koude-oorlog. De uitgestoten en nu volledig geïsoleerde, klassieke danseres weet zich echter in een ultieme strijd met zichzelf te ontpoppen tot een moderne danseres.
Uiteindelijk gaat een van de acht dansers, door nieuwsgierigheid gedreven, kijken wat er aan de andere kant van de muur gebeurd. Tot verbazing ziet hij aan de andere kant een moderne danseres dansen, waarna wordt besloten om de poort open te zetten en de soliste vergiffenis te geven en op te nemen in de groep. Uiteindelijk slopen zij gezamenlijk de muur en vieren zij 75 jaar vrijheid.